جرم تبانی برای بردن مال غیر به معنای توافق و هماهنگی اراده دو یا چند شخص برای تصاحب اموال دیگران است . جرم تبانی برای بردن مال دیگری از مصادیق جرم کلاهبرداری است و مرتکب در حکم کلاهبردار است. تبانی به معنای دسیسه چیدن دو یا چند نفر برای ارتکاب جرم علیه اموال دیگری می باشد . ماده قانونی و مستند جرم تبانی برای بردن مال غیر ، قانون مجازات کسانی که برای بردن مال غیر تبانی می کنند ، مصوب 1307 می باشد .
شرایط تحقق جرم تبانی
-
عنصر قانونی جرم تبانی
ماده قانونی و مستند جرم تبانی عبارت است از قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می‌نمایند مصوب 1307 که به موجب مواد یک و دو قانون مزبور هرگونه تبانی برای بردن مال غیر در حکم کلاهبرداری بوده و مستوجب مجازات است . ماده قانون مزبور مقرر می دارد : هر گاه اشخاصی با یکدیگر تبانی کرده و برای بردن مالی که متعلق به غیر است بر همدیگر اقامه دعوی نمایند این اقدام آنها جزء تشبث به وسایل متقلبانه برای بردن مال دیگری که به موجب ماده ۲۳۸ قانون مجازات عمومی پیش‌بینی شده است محسوب و به مجازات مندرجه در ماده مزبوره محکوم خواهند شد .
-
عنصر مادی جرم تبانی برای بردن مال غیر
عنصر مادی جرم تبانی برای بردن مال غیر، به مجوب ماده یک و دو قانون مزبور عبارت است از : اقامه دعوا و شرکت در دعوای مطروحه که به وسیله آن جهت بردن مال دیگری شراکت و همکاری با زمینه قبلی و دسیسه و برنامه ریزی شده و تبانی صورت گیرد.
-
عنصر معنوی جرم تبانی برای بردن مال غیر
عنصر معنوی جرم تبانی برای بردن مال غیر، بدین معناست که مجرم قصد و نیت مجرمانه در ارتکاب جرم تبانی برای بردن مال دیگری را داشته باشد . یعنی با آگاهی از اینکه مال متعلق به دیگری است با قصد تصاحب اموال دیگران اقدام طرح دعوای صوری و واهی می نماید .
مجازات تبانی برای بردن مال غیر
مطابق قانون، مجازات تبانی برای بردن مال غیر در حکم کلاهبرداری بوده و طرفین این تبانی به مجازات کلاهبرداری محکوم می شوند. با توجه به ماده 1 قانون تشدید مجازات مرتکبین اختلاس، ارتشا و کلاهبرداری که مجازات کلاهبرداری را تعیین نموده، مجازات جرم تبانی برای بردن مال دیگری عبارتند از: حبس از یک تا هفت سال و جزای نقدی معادل مال موضوع جرم است
البته با توجه به قانون جدیدکاهش مجازات حبس های تعزیری مصوب 1399 به موجب اصلاحیه ماده 104 قانون مجازات اسلامی میزان مجازات جرم کلاهبرداری و جرایم در حکم کلاهبرداری از جمله جرم تبانی برای بردن مال غیر علاوه برای جزای نقدی مذکور در صورتی که ارزش مال موضوع جرم کمتر از یکصد میلیون تومان باشد به حبس از شش ماه تا سه سال و شش ماه کاهش یافته است .
مرور زمان در جرم تبانی برای بردن مال غیر
مرور زمان یعنی مدت زمانی از وقوع جرم یا قطعیت حکم محکومیت گذشته باشد و به دلیل گذشت این مدت جرم قابل پیگیری نباشد. هنگامی که مرور زمانی در یک جرم محقق شود دیگر امکان تعقیب و رسیدگی به آن جرم یا اجرای مجازات آن وجود ندارد. در جرم تبانی برای بردن مال دیگری به موجب بند پ ماده 105 قانون مجازات اسلامی مرور زمان هفت سال می باشد و بعد از انقضای هفت سال از آخرین اقدام قضایی جرم مزبور دیگر قابل تعقیب نیست .
شروع به جرم تبانی برای بردن مال غیر
شروع به جرم تبانی برای بردن مال غیر به موجب ماده 611 قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات که مقرر میدارد : هر گاه دو نفر یا بیشتر اجتماع و تبانی بنمایند که علیه اعراض یا نفوس یا اموال مردم اقدام نمایند و مقدمات اجرائی را هم تدارک دیده باشند ولی بدون اراده خود موفق به اقدام نشوند حسب مراتب به حبس از شش ماه تا سه سال محکوم خواهند شد ، جرم تلقی شده و به موجب قانون مزبور مستوجب مجازات است .
تعلیق اجرای مجازات تبانی برای بردن مال غیر
با توجه به اینکه جرم تبانی برای بردن مال غیر در حکم کلاهبرداری می باشد و مرتکب به مجازات کلاهبرداری محکوم می شود به موجب ماده 11 قانون کاهش مجازات حبس تعزیری در صورتی که ارزش مال موضوع جرم کمتر یکصد میلیون تومان باشد مجازات تبانی قابل تعلیق می باشد . در صورتی که ارزش مال موضوع جرم بیشتر از صد میلیون تومان باشد مانند سایر جرایم در حکم کلاهبرداری غیر قابل تعلیق خواهد بود .
آیا تبانی برای بردن مال غیر، قابل گذشت است ؟
تبانی برای بردن مال غیر مانند سایر جرایم در حکم کلاهبرداری مشروط به اینکه ارزش موضوع جرم کمتر صد میلیون باشد قابل گذشت است . به موجب اصلاحیه ماده 104 قانون مجازات اسلامی و ماده 11 قانون کاهش مجازات ارزش مال موضوع جرم کمتر از یکصد میلیون تومان باشد قابل گذشت بوده و اگر ارزش مال موضوع جرم بیش از یکصد میلیون تومان باشد غیر قابل گذشت می باشد .
مرجع قضایی صالح رسیدگی به جرم تبانی برای بردن مال غیر
جرم تبانی همانند سایر جرایم در حکم کلاهبرداری جرم تعزیری درجه پنج می باشد و تحقیقات مقدماتی آن ابتدا در دادسرای عمومی و انقلاب محل وقوع جرم صورت می گیرد و پس از صدور قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست دادگاه کیفری دو همان محل صالح به رسیدگی و صدور حکم خواهد بود.
قانون مجازات اشخاصی که برای بردن مال غیر تبانی می‌نمایند
مصوب ۱۳۰۷ شمسی
ماده اول – هر گاه اشخاصی با یکدیگر تبانی کرده و برای بردن مالی که متعلق به غیر است بر همدیگر اقامه دعوی نمایند این اقدام آنها جزء تشبث به وسایل متقلبانه برای بردن مال دیگری که به موجب ماده ۲۳۸ قانون مجازات عمومی پیش‌بینی شده است محسوب و به مجازات مندرجه در ماده‌مزبوره محکوم خواهند شد.
ماده دوم – اشخاصی که به عنوان شخص ثالث در دعوایی وارد شده یا به عنوان شخص ثالث بر حکمی اعتراض کرده یا بر محکوم به حکمی‌مستقیماً اقامه دعوی نمایند و این اقدامات آنها ناشی از تبانی با یکی از اصحاب دعوی برای بردن مال یا تضییع حق طرف دیگر دعوی باشد کلاهبردار محسوب و علاوه بر تأدیه خسارات وارده به مجازات کلاهبرداری محکوم خواهند بود. تبانی هر یک از طرفین دعوای اصلی با اشخاص فوق نیز در حکم کلاهبرداری است و مرتکب به مجازات مذکوره محکوم می‌گردد.
تبصره – اشخاصی که اقدامات مذکوره در فوق را قبل از تاریخ اجرای این قانون نموده‌اند در صورتی مجازات خواهند شد که پس از تاریخ اجرای‌این قانون نیز آن اقدامات را تعقیب نمایند.
